- тумасыме
- 1. прич. от тумасаш.2. в знач. сущ. ругань, брань, ссора, скандал. Мутланат, ӱдырамаш-влак кодшо годым тумасымыштымат монденыт. М. Иванов. Беседуют, женщины даже позабыли свою прошлую ссору. Ср. тумасымаш.
Марийско-русский язык (Марла-рушла мутер). 2009.